Dat het voorbestaan van “Het Manneke” op termijn op losse schroeven stond had ik al door. De frequentie van de vervangingen werd hoger en duurden langer. En dat had een reden uiteraard.

Ik dacht er vaak over na… “Stel dat ik de vraag krijg om vast ’t Manneke te worden…”.

De vraag kwam gisteren … En ik had m’n antwoord nauwelijks klaar! Deze middag stuurde ik Peer de volgende boodschap:

“Ik kán het Mannenke niet overnemen, Peer! Het Manneke is Peer en omgekeerd! Ook qua planning krijg ik het onmogelijk rond. Af en toe vervangen / inspringen ok, maar het echt dagelijks gaan doen lijkt mij onmogelijk of eerder een aanslag op mijn dagelijkse dagtaak / planning. Niémand kán “Het Manneke” opvolgen, dat is onmogelijk! Eerder een kunstmatig in leven houden van een radioshow, echter zonder ziel! Géén Peer, géén MannekePop!”

Ik deed het heel graag “ad interim”! Ongelofelijke eer dat me dat gevraagd werd! Ik beschouw het als een fijne, leerrijke periode / ervaring. Fier dat ik deel mocht uitmaken van het team!

Veel meer dan iedereen danken kan ik niet…

Dank, Peer! Dank voor je vertrouwen / vriendschap. Dank voor Karpathos. Dank voor de fijne momenten en er gaan er nog veel volgen, dude! “Gezegend zijn WIJ Die Eénname”.

Dank Huub! Bedankt om er altijd te zijn als ik de technische kloterij weer ’s niet rond kreeg. Bedankt voor alle soft / hardware oplossingen, die alles ‘makkelijker’ maakten. Bedankt voor nog 1000 dingen …

En ook BEDANKT aan jullie, uiteindelijk werd het Manneke gemaakt vóór jullie. Bedankt om de afgelopen 8 jaar (dagelijks) te luisteren / genieten.

Ik ben er zeker van dat jullie aan MannekePop, net als ik, een fijne herinnering overhouden…

“Morgen weer met Peer?” … Neen!

Γεια σού!

Posted from my Nexus 7 device with WordPress for Android