Een nieuwe ontdekking van mij is podcast.
I know, ik ben er rijkelijk laat mee maar ik was té druk bezig met mijn eigen ‘radio-kindje’ dat ik daar de tijd niet voor had / nam.

Afgelopen zomer, tijdens het vele uren stappen op Rhodos, heb ik de podcasts van Ruud De Wild (30 MINUTEN RAUW) verslonden. Héérlijk, een beetje ongedwongen kletsen met een gast en niet gebonden aan muziek – format – reklame… FAN-TAS-TISCH medium, ik ben fan!

Binnenkort (lees: snel) meer hierover.

Maar, ik ben natuurlijk een radio-beestje. Ik hou van het concept ‘radio’. De muziek, format, inkleding, jingles, … Ik blijf het een heel boeiend gegeven vinden. Ik lag nooit wakker dat soort zaken tot ik met Peer (Peter Van Dam) in zee ging met Karpathos FM. Trouwens voor de ‘radiofielen’: het format van Vlaamse Ardennen 1 was een kopie van KFM.
Zij die Peter kenden, horen ‘m vast nog zó zijn idee daarover verkondigen: ‘of je zingt het mee, of je fluit het mee óf in het slechtse geval neurie je het mee’.

Wel, dát is nu net het format dat ik herken in RTL RADIO, ik zing het dus allemáál mee.

Je kan vast al raden wat ik luister als ik, tijdens het stappen, de oortjes in heb …

‘Moest ik nu nog eens, zoals vroeger, <bloggen>’, dacht ik bij mezelf. Onder het motto DOE EENS ZOT!

Het nieuws dat Burt Bacharach vandaag is overleden trof me toch wel een beetje. Nu, de man is 94 geworden, zeg maar een respectabele leeftijd. Maar je kan je niet voorstellen hoeveel hits hij op zijn naam heeft staan. Er zijn vast tientallen nummers, die je van A – Z uit volle borst kan meezingen, die hij schreef en produceerde.

Ik leerde hem veel later kennen, had geen notie van het feit dat hij de schrijver was van ‘I say little prayer’ of ‘make it easy on yourself’, ik leerde hem pas kennen door Declan Patrick MacManu (U kent ‘m vast als Elvis Costello) en het schitterende album ‘painted from memory’. Wat was dát een muzikale verrijking, wat een blast, greep me naar de keel, de schoonheid van de muziek maakte me aan het huilen. Uren heb ik, tijdens lange wandelingen, dit album in de oren gehad. En plots kende ik Burt Bacharach en zijn vele hits.

Ik krijg nog steeds de ogen vol (zelfs als atheïst) van ‘God have me strenth’ van Costello & Bacharach … Bedankt, Burt! Het ga je goed daar en groet Lemmy, Michael, Freddy, Prince, George, Elvis, Roy, … van me.